Faus-arnica
Inula montana
Asteraceae Compositae
Autre noum : Arnica.
Nom en français : Inule des montagnes.
Descripcioun :Dins Ventour ié dison arnica à Inula montana, O. Madon, op.cit. p. 105. I'avèn mes lou noum de faus-arnica pèr lou destria de Arnica montana que ié dison peréu estournigo. Se recounèis à si fueio un pau torso e di proun pelouso. Coumpara emé l'estournigo que trachis mai en mountagno.
Usanço :Emai siegue pas lou vertadié arnica, aquest a li mémi prouprieta, majamen contro li macaduro : "Te tiro lou sang caia", O. Madon, ib. Fau faire macera li flour fresco dins de l'aigardènt. Ei vertuous peréu contro li bruladuro e li plago.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Inula montana L., 1753
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753